Elisabeth als voorbeeld

Stichting Dr. Elisabeth Kübler-Ross (hierna EKR) is de organisatie die vorm geeft aan de inspiratie in het werk van de in augustus 2004 overleden Amerikaans/Zwitserse arts en psychiater Dr. Elisabeth Kübler-Ross.

Helaas tot mijn grote spijt hebben we afscheid moeten nemen van de Stichting EKR...want de Stichting EKR bestaat sinds 2015 niet meer! Dit doet mij persoonlijk verdriet, tegelijkertijd geloof ik ook in de kracht van haar werk. Graag nodig ik mensen uit om het gedachtegoed van Elisabeth op zijn/ haar eigen wijze door te geven. Want Onvoorwaardelijke Liefde en werken aan onopgeloste zaken, is voor iedereen een levenslange opdracht!  

Zo kan het gedachtegoed doorleven in iedereen die haar werk een warm hart toe draagt! Zegt het voort!!

 

 

In deze nieuwe rol en uitdaging pleit ik voor meer aandacht en aanbod voor jongeren en kinderen die iets of iemand hebben verloren. Samen met ervaringsdeskundigen (jongeren die ik zelf heb mogen begeleiden!) willen we in Limburg het werk van deze Stichting op de kaart zetten. Een van mijn samenwerkingspartners zijn de Toon Hermans Huizen en de Diaconie. Samenwerken in deze is heel belangrijk, want er is veel behoefte en het lastig om deze groep te bereiken.

Kortom, weer een nieuwe uitdaging erbij!

Voor meer informatie www.stichtingachterderegenboog.nl

 

Elisabeth Kübler-Ross wordt internationaal erkend als de pionier en autoriteit op het gebied van stervensbegeleiding en verliesverwerking. Dertig jaar lang heeft zij over de hele wereld lezingen en workshops gegeven. Door haar studie naar en haar ervaringen met het begeleiden van stervenden heeft zij van hen geleerd hoe te leven.

 

Haar eerste boek “Lessen voor levenden ” heeft een belangrijke rol gespeeld bij het doorbreken van het taboe rondom sterven en rouwen. Elisabeth Kübler-Ross heeft de hospicebeweging in de Verenigde Staten ge-ïntroduceerd. Het eerste Bijna-Thuis-Huis, een plek waar mensen “bijna zoals thuis” in rust en waardigheid kunnen sterven, is in Nederland door toedoen van de EKR mogelijk gemaakt.

 

Dr. Elisabeth Kübler-Ross gaat ervan uit dat er in ons allen een groot, positief vermogen schuilt om te geven, zonder beloning te willen ontvangen en om te luisteren zonder te (ver)oordelen. Het is het doel van de EKR dit vermogen aan te spreken en mensen te helpen dit in zichzelf te ontdekken.

 

Welke rol speelt de Stichting Dr. Elisabeth Kubler-Ross (EKR) in mijn leven en praktijk?

Vanaf 2005 heb ik met veel plezier en toewijding als regiocoördinator voor de Stichting gewerkt. In 2010 heb ik deze functie neergelegd, maar ik blijf zoals gezegd, ambassadeur in hart en nieren!  

Hoe het begon:
Toen ik voor de opleiding coaching en counselling (2004) mijn persoonlijk groeiproces in een scriptie beschreef, maakte ik voor het eerst kennis met het boek: "de cirkel van het leven , in die zelfde periode is Elisabeth overleden. De 'cirkel van het leven' heeft mijn verdere ontwikkeling als mens en als rouwbegeleider erg beïnvloed.

De scriptie en een aantal verliezen in mijn nabije omgeving, waren aanleiding om contact op te nemen met de Stichting EKR. Op dat moment werd (toevallig) de eerste basiscursus in Zutphen georganiseerd en daar moest ik natuurlijk bij zijn. Het was thuis-komen! Een 'feest' van herkenning, nou ja feest...zeg maar gerust een stevige confrontatie met mijzelf en vooral met al mijn boosheid en frustraties. Werk aan de winkel!
De belangrijkste les voor mij toen was: dat alle boosheid of irritatie NIETS met de ander te maken heeft, maar alles met jezelf! Wauw, dat was een eyeopener en een dusdanige confrontatie waar ik niet om heen kon en wilde. Want als je dit serieus neemt, dan betekent dit nogal wat.....en dit is nog steeds een dagelijkse oefening.

Enfin, ik ben de uitdaging aangegaan en heb me vanaf het eerste moment erg verbonden gevoeld met het gedachtegoed van Elisabeth. Sindsdien bepaald deze visie, mijn grondhouding. Mijn uitdaging ligt in het verder uitdragen van deze grondhouding en in het uitnodigen van mensen om deze uitdaging ook aan te gaan.
Voor vragen, suggesties of informatie over de basiscursus 'Leren leven met verlies' (3 daagse) kunt u altijd met mij persoonlijk contact opnemen.

Met een warme EKR-groet!
Karin

----------------------------------------------------------------------------------------

IN MEMORIAM

Elisabeth Kübler-Ross

8 juli 1926 – 24 augustus 2004

 

Ze streed voor haar eigen identiteit met taaie vastbeslotenheid onwankelbaar, immer opstandig idealistisch, jong zelfstandig.

Bood patiënten in hun laatste levensfase eerlijkheid, geen holle frase; zou wereldwijd de naam verwerven: ‘De mevrouw van dood en sterven.’

 

De cocon is dood. De vlinder leeft.

Zij sloeg haar vleugels uit en vliegt onbegrensd en onbeperkt naar grote hoogten. Eenzelfde vlinder als die waarover Elisabeth zich zo verbaasde bij het zien van de afbeeldingen ervan op de muren van de barakken in het vernietigingskamp Majdanek